Smartphone Detox
تو دنیای امروز آدمها همه چیز دارند اما شاید چیزی که از همه کمتر داشته باشند یا بعضیها اصلا نداشته باشند، تجربهی آرامش است، آرامشی که به دنبالش توجه و تاثیر هم میآید.
سالهایی که تنور وبلاگنویسی داغ بود، همیشه با خودم فکر میکردم وبلاگنویسی با همه خوبیهایش تمرکزمان را ربوده! دغدغهی پیدا کردن سوژه و تب و تاب بالا بردن تعداد کامنتها و بازدیدها، از چیزهایی بود که بنظرم میرسید آرامش آن روزهای ما را مختل میکند. ما زمانی را پشت سیستم به نوشتن و خواندن اختصاص میدادیم اما ساعات زیادی از روز ذهنمان درگیر اتفاقات توی وبلاگ و دنیای مجازی بود!
من هیچوقت فیسبوک را دوست نداشتم و به همین خاطر فعالیت چندانی در آن نداشتم اما با پیدا شدن سر و کلهی اینستاگرام و جا باز کردنش، همهی حسرتم برگشتن به همان روزهای وبلاگنویسی بود؛ روزهایی که حوصله داشتیم و متنهای چند هزار کلمهای میخواندیم و بجای راحت کردن خودمان با زدن دکمه لایک، برای هم کامنت میگذاشتیم! آنهم کامنتهای چندصد کلمهای، چیزی که این روزها انتظار داشتنش شوخیِ بیمزهای است. در این شلوغی و هیاهو که مردم سرمشق زندگی خود را از جملات چند کلمهای اندیشمندان بزرگ قرون مختلف میگیرند، کی حوصلهی خواندن متنهای بلند و از آن بدتر نوشتن و تحلیل دارد؟!
وبلاگنویسی این روزها هنوز هم پیش بعضیها رونق خودش را حفظ کرده، منتها شاید نه به شکل قدیم! ما قبلاً از اتفاقات روزمره و خاطراتمان مینوشتیم ولی حالا بیشترمان دنبال این هستیم که اگر چیزی یاد گرفتیم، زکات علممان را به مخاطب بپردازیم و البته وبلاگخوانهای امروزی هم بیشتر از کسانیاند که فقط حال و حوصله و البته وقت خواندنِ متنهای این شکلی را دارند، نوشتههایی که بشود از تویشان الگویی، نکتهای، چیزی استخراج کرد که کمک کند پازلهای ذهنشان را بهتر کامل کنند.
لابهلای این حسرتخوردنها، تصمیم گرفتم زندگی چند سال قبلم را برای خودم شبیهسازی کنم! برای چند روزی استفاده از گوشی هوشمند را کنار گذاشتم تا بتوانم روی کارهای مهمتر تمرکز بیشتری داشته باشم.
شاید تجربه خوب و جالبی باشد، هرچند زندگیِ این روزها بدون استفاده از این ابزارها مشکلات خاص خودش را دارد اما شاید روش خوبی برای تغییر عادت استفاده از این ابزارها باشد.
- ۹۸/۰۲/۱۹